week 11

Hoe rijk een land kan zijn aan cultuur en hoe arm een land aan cultuur kan zijn.

Het was zeer lastig voor ons om onze Nederlandse cultuur uit te leggen, maar als zelfs een neerlandicus ons niet kan helpen dan is het wel heel erg lang geleden dat wij een eigen cultuur hadden.

Deze week stond in het teken van´´ promoting positive traditions, a way of life for sustainable livelihoods´´. Utamaduni Day (cultuurdag)

Natuurlijk is het niet alleen maar Utamaduni Day het is ook een week van innoveren en renoveren van het lesmateriaal op Baraka. We starten deze week op het department of Livestock en beekeeping. Hier zullen we samen met de docenten lesmateriaal gaan ontwikkelen.

Na de thee van 4 uur starten we met het oefenen voor Utamaduni day. Wij hebben ons samengevoegd met de Tanzaanse cultuur, ofwel om nog specifieker te zijn de Hé hé comunnity. Op woensdag hebben we inkopen gedaan voor Utamaduni Day. Maar wat gaan wij klaar maken? Vrijdag is het Koninginnedag en dan moet je toch met iets ORANJE’S komen, dus dachten Harm en Ik dan maar Hutspot, Hollandser kan gewoon niet. Donderdag avond komen we terug van een bezoek aan de Franciscanen broeders en worden dan herenigd met onze familie van AHITI Kabete. Vanuit AHITI Kabete zijn totaal 15 personen gekomen waarvan 9 studenten het was echt gaaf dat zij hier waren. s´Avonds oefenen we nog even de laatste pasjes en leren we de laatste Nederlandse zinnen aan onze groep.  Na het oefenen gaan  Harm en ik beginnen met het schillen van de aardappels en het schrapen van de wortelen.

 Vrijdag 6.45 sta ik op ga me douchen en Harm staat op als ik klaar ben in de badkamer 45 minuten later dus. We starten met het schillen van de uien en de laatste hand wordt gelegd aan de voorbereiding. Na het ontbijt nemen we onze spullen mee naar de plaats waar we gaan koken (organic garden), hier start Harm met het maken van het vuur wat we nodig hebben voor het koken. Ik begeef me aan het vlees wat dit keer perfect is geen botten geen vetdellen enz. Het vuur staat hoog (gewoon voldoende wapperen) de pan gaat op het vuur (drie stenen en een boel hout) en een uur later kunnen we al starten met het stampen van de aardappelen met de uien en wortels. Omdat we niet beter hebben doen we dit met een stuk hout, gebrek aan beter zou je kunnen zeggen, maar we hoeven ook niet beter want het werkt gewoon perfect.

Tegen 12 uur leggen wij aan ruim 200 mensen onze Nederlandse cultuur uit, en dat is soms nog knap lastig. Niet vanwege de taal maar gewoon omdat wij Nederlanders onze cultuur een beetje kwijt zijn.

Maar ook dit doorlopen wij glansrijk en Harm en ik kijken dan ook tevreden terug op de eerste helft van de dag. De mensen hier vinden het echt geweldig dat wij Mokimo (stamppot) kunnen maken, ook bevalt het drop dat Harm vanuit Nederland heeft meegekregen.

Maar nu komt de grootste klus, Harm en ik moeten samen met Regina, Hassan, zuster Agnes en Patric dansen en zingen voor de ruim 200 gasten en de vele studenten. Maar ook dit doorlopen we lekker er wordt wel wat afgelachen omdat wij als blanken aan het dansen zijn in een bekende taal en een bekende dans voor hun. Maar ze vinden het ook erg leuk dat wij dit als een groep samen presteren, vooral wanneer we beginnen in het Nederlands te zingen met onze groep.

Wij kijken op een leuke en gezellige dag terug, we kunnen zeggen dat we goed integreren hier in Kenia, en dat we blij zijn dat we nog 2 maanden in dit land mogen zijn.

Zaterdag ochtend om 6.00 uur gaat de wekker, we gaan naar Lake Nakuru de flamingo’s bekijken en natuurlijk Nakuru zelf. We vertrekken om 7 uur  samen met Belinda naar Molo Town waar we nog snel even het ontbijt inkopen en de volgende Matatu pakken. Om 8.30 komen we aan in Nakuru hier staat Esther klaar met de auto die we gehuurd hebben.

We rijden vervolgens direct naar Lake Nakuru om nog kans te maken om de vele dieren in de ochtend te zien. Het park is in tegenstelling tot enkele maanden terug geheel groen en de dieren zijn goed aangekomen, ook is het waterpeil in het park gelukkig gestegen. We zien de flamingo’s in grote getallen bijeen, een mooi beeld om even vast te leggen. We stappen uit de auto om alles beter te zien. We lopen naar het water en de Flamingo’s lopen van ons weg, wat verwacht je anders. We kijken rond of we nog andere dieren kunnen zien en spottend de hyena’s, wat zijn dit luie beesten zeg, als ze geen honger hebben. We rijden met de auto op nog geen 2 meter van ze vandaan maar ze negeren ons volledig.

 We moeten goed oppassen dat we niet met de auto vast komen te zitten, gelukkig weet Esther de weg en kan ze ook nog goed rijden, dit kun je niet van iedereen zeggen.

Na  een hele dag rond gereden te hebben door het park verlaten wij het park. Na thee gedronken te hebben gaan we in de avond terug naar Baraka.

Zondag morgen sta ik samen met Esther op om de auto weer terug te brengen naar Nakuru, tegen het middaguur ga ik alleen terug met de Matatu, een hele belevenis.

In de middag gaat Harm samen met Regina naar het ziekenhuis, Regina heeft last van haar oog, helaas kan de dokter er niks aan doen.

Zo gaat de zondag rustig voorbij, en is er weer een mooie week ervaring en belevenissen bij gekomen.